Slakkenrace
Luisterverhaal
Mijn zusje en ik hebben allebei een huisjesslak gevonden. Die van haar is lichter van kleur dan die van mij. We tekenen met krijt drie lijnen op straat, met haaks daar op een start en finish. Dit is ons slakkenwedstrijd parcours. We plaatsen onze wedstrijdkandidaten bij de start en leggen wat gras bij de finish om ze te lokken. Ik voel spanning omdat ik graag wil winnen. We roepen: Klaar voor de start… af! We moedigen onze eigen slak aan met het roepen van “Hup je kunt dit, kom op zet door.” Maar ze hebben weinig zin in het spelletje en snappen er echt niks van. Ze wijken af van het parcours en we sturen ze met de hand bij. Daar schrikken de slakjes van en kruipen in hun huisje, wat de race behoorlijk vertraagt. Uiteindelijk vinden we het niet echt spannend meer en gaan we verderop touwtjespringen. Alleen de slakken weten wie er uiteindelijk gewonnen heeft…
Naar buiten
Wie heeft zich nu nog nooit aan een brandnetel geprikt, een vogel horen fluiten of een vlinder zien vliegen? Allen hebben wij op de een of andere manier ervaringen met dit soort ontmoetingen met de natuur. Het zijn van die typische natuurherinneringen die universeel zijn, of je nu jong bent of oud. Dit bracht Janske Hombergen op het idee een boek te maken met verhalen en foto’s waar iedereen herkenning in kan vinden. Verhalen die herinneringen ophalen en uitnodigen verhalen uit te wisselen.
​
Doe mee!
Vind je het leuk om je eigen herinnering aan de natuur te delen en in te sturen voor deel 2 van Naar buiten? Dat kan!